اسب سواری یکی از لذت‌بخش‌ترین و بهترین ورزش و تفریحات امروزی محسوب می‌شود. اسب سواری این امکان را می‌دهد که ضمن تجربه رابطه‌ای نزدیک با اسب، این حیوان نجیب، به طبیعت نیز نزدیک شویم. همچنین این فعالیت مفید به ما امکان می‌دهد در مسیرهای جنگلی با اسبمان همراه شویم و از مناظر پیش‌رو لذت ببریم. از سمت دیگر با فراگرفتن سوارکاری ما می‌توانیم ورزش‌هایی مانند پرش، درساژ، Eventing یا چوگان را نیز تمرین کنیم. اسبها در طول تاریخ همیشه برای انسان سودمند بوده‌اند؛ چه آن زمان که او را از میان دشت‌ها به مقصد می‌رساندند و چه وقتی همپای او در جنگ‌ها و رزم‌ها شرکت می‌کردند.
زمانی را به‌خاطر بیاورید که با اختراع چرخ و ساخت گاری‌ها و کالسکه‌ها این اسبها بودند که عامل جابه‌جایی انسان با این وسیله نقلیه بودند. سال‌ها گذشت و اسبها این بار در میادین مسابقه و شرط‌بندی‌ها ظاهر شدند. این سیر به درستی نشان می‌دهد اسبها یکی از مهم‌ترین جانورانی بوده‌اند که همیشه در زندگی انسان‌ها نقش داشته‌اند و امروز نیز بسیاری علاقه‌مند به سوارکاری با این حیوانات دوست‌داشتنی هستند. به همین بهانه سعی کرده‌ایم در این مطلب خلاصهای از تاریخچه اسب سواری و همچنین شکل امروزی آن بیان کنیم. بنابراین با ما همراه باشید.
آنچه می‌خوانید
تاریخچه اسب سواری
در دنیای مدرن، اسب دیگر به عنوان وسیله اصلی حمل و نقل استفاده نمی‌شود. با این حال، اسب سواری هنوز به پایان نرسیده است. امروزه اسبها عمدتاً برای مقاصد تفریحی استفاده می‌شوند، برخی نیز با شرط‌بندی و قمار روی اسب‌های مسابقه‌ای برای کسب درآمد نقدی استفاده می‌کنند. اما آیا تا به حال فکر کرده‌اید که اسب سواری چگونه به وجود آمد؟
پیش از خواندن ادامه، پیشنهاد می‌کنیم اسب سواری را ملموس و از نزدیک با اکتیک تجربه کنید! همین حالا یک تجربه سوارکاری بخرید و در کنار یک میزبان کاربلد، بدون هیچ پیش زمینهای تجربه‌اش کنید:
همه چیز از آنجایی شروع شد که اولین انسان بر گُرده یک اسب پرید و جهان را از آن ارتفاع دید! امروزه اسب دوانی یک صنعت چند میلیارد دلاری است که ورزشکاران و پرورش‌دهندگان را از سراسر جهان جذب خود می‌کند. با این حال، رابطه اسبها و انسان‌ها قدمتی بسیار طولانی دارد، اگرچه هیچ‌کس نمی‌داند اسبها برای اولین بار کجا و چه زمانی سواری یا اهلی شدند.
تاریخچه زیست اسبها به حدود ۵۰ میلیون سال قبل و به حیوانی به نام هیراکوتریوم می‌رسد که حیوانی بومی در آمریکای شمالی بود. از نظر تاریخی، گله‌های اسب‌های وحشی نیز در آخرین عصر یخبندان مرتباً از آسیا به قاره آمریکا در رفت و آمد بودند. با این حال، به ناگاه تمام اجداد اسبها حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش که همچنان همانند یک راز باقی مانده، در قاره آمریکا ناپدید شدند. می‌دانیم که اولین اسبها به جای سم، انگشتان پا داشتند و هیچ شباهتی به اسب‌های امروزی نداشتند. آنها بسیار کوچکتر و به اندازه یک سگ بودند و برگ می‌خوردند.
تغییر زیستگاه از باتلاق‌ها به دشت‌های خشک باعث شد اسب از موجودی با چندین انگشت به موجودی با یک انگشت بزرگ که برای پرسه زدن در زمینهای خشک مناسب‌تر بود، تبدیل شود که بعدها نیز به سم تبدیل شد.
براساس شواهد قابل اعتماد، اعتقاد بر این است که اسب سواری در حدود ۴۵۰۰ سال قبل از میلاد آغاز شده است. با این حال، نقاشی‌هایی با مضمون «اسب» حدود ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد وجود داشته‌اند. حکاکی‌هایی از ارابه‌هایی که اسبها آنها را می‌کشیدند نیز در غارهایی دیده می‌شوند که به عصر برنز بازمی‌گردند. با این حال، اعتقاد بر این است که اولین سابقه اسب سواری در مقبره‌های مصر به سال ۱۶۰۰ قبل از میلاد باز می‌گردد.
در طول سال ۱۶۰۰ قبل از میلاد، مصریان بیشتر از ارابه‌های اسبی به منظور حمل و نقل و البته جنگ استفاده می‌کردند. با این وجود، در مورد اولین مردی که بر پشت اسب سوار شد، بحث‌های زیادی وجود دارد. برخی از مردم ادعا می‌کنند که برهمن‌های هندی اولین اسب سوارانی بودند که در تاریخ وجود داشتند، در حالی که فرهنگ چینی نیز ادعا می‌کند که اسب سواری از ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد وجود داشته است. به‌هرحال آنچه مسلم است اینکه مردم ماقبل تاریخ در عصر مس در حدود ۶۰۰۰ سال پیش شروع به رام کردن اسبها کردند. این نشان می‌دهد:
اهلی شدن اسب و به تدریج ساخت لوازم سوارکاری نشانه یک نوآوری بزرگ در حمل و نقل و ارتباطات بود.
سوارکاری و اسب سواری در دوره قرون وسطی
در طول دوره قرون وسطی، که بین قرن‌های ۵ و ۱۵ وجود داشت، اسبها براساس کاربردشان و نه نژاد و گونه، طبقه‌بندی می شدند. به عنوان مثال، شارژرها (chargers) اسب‌های جنگی بودند، در حالی که کارتورسیزها (carthorses) برای حمل و نقل با گاری‌ها بودند. این نکته را فراموش نکنید که فرهنگ اسب سواری باستانی به سبک‌های فعلی اسب سواری کمک بسیار زیادی کرده است.
سبک های اسب سواری از دیروز تا امروز
به طور کلی می‌توان اسب سواری را به دو دسته غربی و انگلیسی تقسیم کرد. تفاوت اصلی بین این دو سبک سوارکاری در زین است. زین در سبک غربی بزرگ‌تر است و وزن سوار را روی پشت اسب پخش می‌کند. این باعث می‌شود تا در مدت طولانی سوار بر روی اسب راحت باشد. در مقابل زین‌های انگلیسی سبک‌تر هستند و تماس نزدیک‌تری بین سوار و اسب برقرار می‌کنند. هر دوی این سبک‌ها مزایا و معایبی دارند. به بیانی دیگر عناصر اساسی در هر دو سبک اسب سواری انگلیسی و غربی شبیه به یکدیگر هستند، اگرچه تجهیزات و هدف از این سوارکاری کمی با همدیگر متفاوت است. اعتقاد بر این است که سبک اسب سواری غربی در اواسط دهه ۱۶۰۰ در جنوب غربی ایالات متحده و شمال مکزیک به وجود آمد. این همان سبکی است که کابوی‌ها از اسب‌های خود برای کارهایی مانند مراقبت از گله‌ها و طناب انداختن و گرفتار کردن گاوهای خود استفاده می‌کردند.
از سوی دیگر، سبک اسب سواری انگلیسی از اروپا سرچشمه گرفته و به عنوان روش سنتی سوارکاری در نظر گرفته می‌شود. در این سبک سوار به طور مرتب با اسب ارتباط برقرار می‌کند. همچنین ظاهر سوارکار بسیار مهم است و زین سوار شده باید سبک و دارای صندلی صاف باشد. اما در بحث سوارکاری تفریحی و آموزش اسب سواری امروزی، شما می‌توانید هر سبکی که دوست داشتید و با آن راحت بودید، برگزینید. همچنین انتخاب تخصصی هر استایل و ورود به هر عالم ورزشی نیازمند شناخت انواع اسب های مخصوص سوارکاری است. در زیر برخی از استایل‌ها و سبک‌های جدید اسب‌سواری را به شما معرفی می‌کنیم. با اکتیک همراه باشید.
درساژ یا Dressage
این سبک سنتی اسب سواری در واقع یک شکل افراطی از سوارکاری است. این سبک معمولاً در مسابقه انجام می‌شود و طی آن سوار و اسب باید یک سری حرکات را به‌صورت حفظی انجام دهند. این سبک به منظور توسعه توانایی ورزشی اسب و در نتیجه تربیت بهترین اسب سواری است.
اسب‌های درساژ به طور منظم در بازی‌های المپیک شرکت می‌کنند و رویدادهای مهم خود را دارد. طی این مسابقات سوارکار و اسب با امتیاز دادن از ۱۰ نمره قضاوت می‌شوند. نژادهای اسب مورد استفاده برای این سبک ترجیحاً سواری انگلیسی، باروک، اندلسی و نژاد کمیاب Lipizzan هستند.
سبک رویداد یا Eventing
Eventing یکی دیگر از سبک‌های اسب سواری انگلیسی است. این سبک شامل درساژ و همچنین پرش نمایشی و کراس کانتری است. اغلب به آن رویداد سه روزه می‌گویند که هر روز نشان‌دهنده رشته‌ای متفاوت است. این سبک از آزمون سواره نظام نشات می‌گیرد که برای نشان دادن تسلط بر سوارکاری استفاده می‌شد. ترکیب رشته‌ها این روش را به یک روش بسیار چالش‌برانگیز اسب سواری تبدیل کرده است. مربی سوارکاری در این روش باید سعی بسیاری برای آموزش صحیح تمام این اصول به اسب داشته باشد.
نمایش پرش یا Show Jumping
سه روش Hunter, jumper, hunt seat همگی اشکال پرش نمایشی هستند که خود نوعی سوارکاری انگلیسی است. همچنین این سبک به عنوان پرش استادیومی نیز شناخته می‌شود، زیرا معمولاً در داخل یک استادیوم ورزشی مسابقات انجام می‌شود. این رشته به اسب و سوارکارانی نیاز دارد که یک سری از پرش‌ها را در یک بازه زمانی کامل کنند. سوارکاران برای شکست در هر گونه پرش یا کوبیدن هر یک از فنسها جریمه زمانی دریافت می‌کنند. پس از در نظر گرفتن پنالتی‌ها، اسب و سوارکاری که کمترین زمان را برای پرش‌ها صرف کرده باشد، برنده تلقی می‌شود.
سبک Western Pleasure
Western pleasure سبکی غربی از سوارکاری است که رفتار اسب را از لحاظ لذتبخشی سوارکاری ارزیابی می‌کند. داوران به هر اسب در حین رژه با مقایسه با سایر رقبا امتیاز می‌دهند. همچنین داوران در این سبک دستوراتی مانند راه‌رفتن و رژه، دویدن، لوپ و حرکت معکوس را به اسب و سوارکار می‌دهند. در این مسابقات داوران به دنبال اسب‌هایی هستند که سواری با آنها فوق‌العاده لذت‌بخش باشد، بنابراین سبک و آداب حرکات سوارکار و اسب بسیار مهم است.
سبک مهار کردن یا Reining
راینینگ یا درساژ غربی به اسب‌هایی نیاز دارد که یک سری حرکات دورانی و چرخشی را انجام دهند. این کار به صورت لوپ و گالوپ انجام می‌شود و اسب نباید در مقابل دستورات مقاومت کرده و یا با حرکات دستوری مبارزه کند. دستورات و نشانه‌های داده شده توسط سوارکار در این سبک باید عملاً برای تماشاگران نامرئی باشد. سبک راینینگ یک روش دقیق و بسیار اصولی در سوارکاری حرفه ای است و نیاز به کنترل دقیق دارد.
سبک Cutting
Cutting یک شکل از سواری رودئو است و هدف آن نشان دادن توانایی اسب در کنترل و هدایت یک گاو است. اگرچه معمولاً گفته می‌شود در این سبک مسابقه اسب دوانی توانایی اسب بسیار مهم است ولی در عین حال سوارکار نیز باید توانایی هدایت و کنترل اسب و گاو را توام با هم داشته باشد. جداسازی گاوها، دامداران را قادر می‌سازد تا گاوها را علامت‌گذاری کنند و یا به صورت فیزیکی آنها را جدا از گله بررسی کنند.
سبک استقامتی در اسب سواری
در سبک استقامتی، اسب سوار مسیرهای طولانی بین ۲۵ تا ۵۰۰ مایل را می‌دود. بررسی‌های سلامت هر ۲۵ مایل یکبار انجام می‌شود تا از سلامت سوار و اسب اطمینان حاصل شود. این رویداد در اوایل قرن بیستم شروع شد و به عنوان روشی برای آزمایش سواره‌نظام بود. در آن زمان، این رویداد ۵ روز به طول می‌انجامید و اسب سواران ۳۰۰ مایل را طی می‌کردند. سوارکاری استقامتی در دهه ۱۹۵۰ به یک ورزش تبدیل شد و امروزه در برخی از کشورها همچنان محبوب است.
اسبدوانی در سبک Gymkhana
اعتقاد بر این است که کلمه Gymkhana از زبان هندی آمده و به معنای بازیِ سواره است. رویداد Gymkhana از ارتش انگلیسی سرچشمه می‌گیرد که در دوران استعمار، رویدادهای اسب سواری را در بعدازظهرهای یکشنبه برگزار می‌کردند تا مهارت‌های سوارکاری خود را به نمایش بگذارند و عین حال بهبود بخشند. امروزه این رویداد یک مسابقه با موانع زمان‌بندی‌شده است و شامل رویدادهای فردی و تیمی می‌شود. در این ورزش اسب سواری سرعت، چابکی و قدرت مهم‌ترین عامل مقایسه بین رقبا است.
مسابقه اسب دوانی یا Racing
مسابقه اسب دوانی یا ورزش پادشاهان یکی از غنی‌ترین رویدادهای جهان است. سرعت و چابکی اسبها و مهارت سوارکاران آنها را در برابر یکدیگر قرار می‌دهد. مسابقات اسب دوانی در سرتاسر جهان به ویژه در ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا رایج است. اسبها در این مسابقات می‌توانند به سرعتی بیش از ۴۰ مایل در ساعت برسند. در حالی که میدان برخی مسابقات دارای موانع پرشی و حصارها نیز هست.
مسابقات ارابه رانی
مسابقات ارابه‌رانی دارای سه سطح هستند که شامل درساژ، ماراتون با موانع طبیعی / مصنوعی و حرکت در راه‌هایی که از اطراف توسط توپ‌هایی محدود شده، است. در این مسابقات مهارت، توانایی جسمی و سرعت اسب سنجیده می‌شود. همچنین گذشت وقت مجاز و یا سقوط توپ‌ها یا موانع باعث از دست رفتن امتیاز می‌شود. در این مسابقات تعداد اسب‌هایی که ارابه را می‌کشند، به نوع مسابقه بستگی داشته و معمولاً بیش از چهار نفر اسب نخواهد شد.
معرفی ده نژاد از برترین نژادهای اسب در دنیا
در لیست انواع اسب های مخصوص سوارکاری معمولاً به نژادهای معروفی برمی‌خوریم که هر کدام در وجهی نسبت به بقیه قدرتمندتر هستند. در اینجا شما را با ده نژاد برتر اسب به شکل خلاصه آشنا می‌کنیم:
- اسب عربی: معروف‌ترین نژاد اسب در دنیا دارای شکل متمایز سر، ارتفاع و قامت و البته دم بلند.
- اسب مورگان: اسبی معروف در امریکا که بیشتر در مسابقات ارابه‌رانی استفاده می‌شود.
- اسب تروبرد: اسب انگلیسی که به خاطر جسارت، هوش بالا و سرعت زبانزد است.
- اسب استاندارد بِرِدْ: اسب معروف ایالات متحده که در زمینه سرعت، قدرت پرش و استفاده نمایشگاهی بسیار مشهور است.
- اسب پینت امریکایی: اسبی با رنگ سفید و تیره که در زمینه دام‌پروری و مزرعه، آموزش سوارکاری به کودکان و سواری نمایشی معروف است.
- اسب اندلسی: یک اسب سینمایی، با هوش بسیار زیاد که در بسیاری فعالیت‌های اسب سواری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- اسب شایر: بزرگترین و بلند قدترین اسب دنیا. اسب معروف شوالی‌ها در بریتانیا که امروزه برای مصارف تلویزیونی و تبلیغی از آن استفاده فراوان می‌شود.
- اسب مینیاتوری: اسبی با جثه کوچک که معمولاً به عنوان پت و حیوان خانگی برای کودکان خریداری می‌شود.
- اسب کُردی یا نسایی: اسب اصیل و باارزش ایرانی که استقامت او ستودنی است.
- اسب خزر یا کاسپین: با قدمتی ۳۰۰۰ ساله از قدیمی‌ترین اسب‌های دنیا به شمار میآید. در منابع تاریخی آمده که کوروش و داریوش آن را به ارابه‌های خود می‌بستند و به شکار می‌رفتند.
اسب سواری کودکان
خوشبخت‌ترین کودکان آنهایی هستند که در دوران کودکی و خردسالی با عشق به حیوانات بزرگ شده باشند. قطعاً پدر و مادرانی که عاشق حیوانات هستند، با روبه‌رو کردن کودکان خود با حیوانات به آنها درس عشق، دوستی با طبیعت و جانوران و مسئولیت‌پذیری می‌دهند. در این میان برخی خانواده‌ها ترجیح می‌دهند تا کودکان خود را در همان دوران خردسالی به کلاس‌های آموزشی اسب سواری بفرستند. ما در اینجا به شما دلایل مهم و شگفت‌انگیزی را ارائه می‌دهیم که چرا کلاس‌های آموزشی اسب دوانی برای کودکتان بسیار مفید است:
برای سلامتی جسمی و ذهنی آنها مفید است!
اگرچه ممکن است به نظر برسد که این اسب است که همه کارها را انجام می‌دهد، اما اسب‌سواری در واقع یک راه سرگرم‌کننده و موثر برای ترغیب بچه‌های شما به فعالیت بدنی بیشتر است. یک تمرین ایزومتریک عالی، بدن را ملزم می‌کند تا از عضلات مرکزی و همچنین عضلات داخلی ران و لگن برای حفظ تعادل بر روی اسب استفاده کند. این موضوع به بهبود وضعیت بدن سوارکار و همچنین حفظ سطح خوبی از توان عضلانی و انعطاف‌پذیری کمک می‌کند. در عین حال مطالعات نشان می‌دهد که اسب سواری می‌تواند بر روی تمرکز افراد تاثیرات بسیار مثبتی داشته باشد. تمرکز بالا می‌تواند به کودکان کمک کند تا در مطالعات درسی خود نیز همواره موفق باشند.
اسب دوانی شخصیت و مهارت‌های زندگی را پرورش می‌دهد!
مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۶ توسط شورای اسب سواری جوانان آمریکا شد، نشان داد که شرکت در فعالیت‌های سوارکاری یا اسب‌سواری مداوم می‌تواند به رشد شخصیت قوی و همچنین پرورش مهارت‌های ارزشمند زندگی در کودکان کمک کند. جالب است بدانید که یافته‌ها نشان می‌دهد که نه تنها بین مهارت‌های سوارکاری و مهارت‌های زندگی همبستگی وجود داشته، بلکه رابطه مثبت معناداری نیز بین این دو وجود دارد. به یاد داشته باشید که دست زدن، سوارکاری و مراقبت از یک اسب می‌تواند باعث ایجاد بسیاری از موارد مثبت در روحیه افراد به ویژه کودکان شود، مواردی مانند مسئولیت‌پذیری، صبر، همدلی، مهربانی و انضباط شخصی.
پیشنهاد خواندنی: جاهای دیدنی تهران برای کودکان
سرگرمی و تفریح
در این عصر دیجیتال، برای بچه‌ها به‌ویژه آنهایی که در کلان‌شهرها زندگی می‌کنند، عجیب نیست که بیشتر اوقات فراغت خود را در داخل خانه و چسبیده به صفحه‌های نمایش بگذرانند. خبر خوب این است که اسب سواری یک جایگزین عالی برای فعالیت‌های ثابت مانند تماشای تلویزیون یا گشت‌وگذار در اینترنت است. این ورزش به آنها امکان می‌دهد همزمان به طبیعت متصل شوند، هوای تازه دریافت کنند، یک عادت سالم را دنبال کرده و همچنین دوستان جدیدی پیدا کنند! تجربه نشان می‌دهد که عشق به اسب و اسب سواری معمولاً در کودکان پایدار است و اغلب منجر به یک سرگرمی مادام‌العمر برای آنها می‌شود.
سوارکاری اعتماد به نفس را تقویت می‌کند!
همکاری و کار با حیوانی که از نظر ابعاد حداقل دو برابر کودکان هست احتمالاً در ابتدا برای بسیاری از بچه‌ها دلهره‌آور است. با این حال، همزمان با یادگیری‌ها و موفقیت‌ها در رابطه با اسبها، اعتماد به نفس کودکان تقویت می‌شود و احساس قدرت این فرآیند به آنها این امکان را می‌دهد که حس کنند می‌توانند با هر چالشی مقابله کنند.
اسب سواری بانوان
در طول تاریخ زنان نیز همواره پابه‌پای مردان به اسب سواری پرداخته‌اند. عجیب نیست که امروز بسیاری از قهرمانان اسب سواری در دنیا در رشته‌های سوارکاری را زنان شامل می‌شوند. در میان متون قدیمی و افسانه‌های کهن نیز معمولاً زنان با اسبها رابطه‌ای خاص و شگفت‌انگیز داشته‌اند. به هر روی بیان این وجه تاریخی و اسطوره‌ای مطمئناً از حوصله این متن خارج خواهد شد. اما باور اشتباهی در میان برخی مردم رواج دارد که می‌گویند اسب سواری و سوارکاری باعث آسیب به زنان و اختلالات در اندام‌های داخلی آنها می‌شود! این شایعه در ادامه قسمتی از مشکلات نازایی و ناباروری را نیز متوجه این ورزش می‌کند. ما اینجا هستیم تا به شما درباره عدم صحت این موضوع اطلاع‌رسانی کنیم! تنها آسیب و خطری که اسب سواری می‌تواند به همراه داشته باشد، خطرات اولیه پرتاب شدن یا افتادن از اسب بوده که البته برای هر دو گروه مردان و زنان مشترک است!
اما موضوعی که زنان باردار سوارکار باید به آن توجه کنند، مربوط به بعد از سه ماهه اول آبستنی است. شاید بهتر باشد این افراد کمی جوانب احتیاط را بیشتر رعایت کنند مگر در پیاده‌روی با اسبی که طبیعتی قابل اعتماد دارد.
اسب سواری در ایران
طبق اسناد تاریخی تربیت و پرورش اسب به خصوص در خاورمیانه اهمیت بسیاری داشت و اغلب صحرانشینان این نواحی به پرورش و نگهداری اسب‌های اصیل عربی می‌پرداختند. در ایران باستان، اسبها همراه با آریایی‌ها به این منطقه آمدند. تقریباً تمام منابع تاریخی متفق‌القول هستند که یکی از مهم‌ترین وجوهی که باعث چیرگی این قوم بر بومی‌ها شد، اسب‌های تندروی قدرتمند بود. اسب در فرهنگ آریایی کاربرد حیاتی و مهمی داشت، آنچنانکه منابع تاریخی نقل می‌کنند که یکی از رسوم آریایی‌ها دفن اسبها همراه با اجساد مردگان بود. در تاریخ آمده اکثر شاهان ایرانی مانند خشاریارشاه و کوروش دارای اسب‌هایی ورزیده و چابک بودند. همچنین ملاک پیروزی قومی بر قوم دیگر به جز سوارکاران و جنگاوران زبده، اسب‌های خوش نژاد بودند. هرچند این جنبه در اواخر قرن ۱۹ همزمان با پیشرفت صنعت و ورود ماشین‌آلات به جای اسبها کمرنگ‌تر شد و جای خود را به جنبه‌هایی مانند تربیت و پرورش اسب برای مقاصد ورزشی و تفریحی داد.
به بیانی دیگر می‌توان گفت اسبها در طول تاریخ ایران معمولاً دارای سه نقش اساسی بودند: پیام‌آور و چاپار، اسب‌های سپاه جنگ و اسب‌های حمل‌کننده ارابه و درشکه. در واقع با اینکه تا اواخر قرن پانزدهم سوارکاری بیشتر در جنگ‌ها معمول بود اما در ایران باستان اسبها دارای نقش ورزشی و سرگرمی نیز بودند. به‌طور مثال ورزش چوگان که یادگاری از آن دوره بوده، اکنون با ثبت شدن جهانی وارد المپیک شده است. این بازی به دلیل رواج در بین شاهان و بزرگان به بازی شاهان نیز معروف بود. این بازی نخست مجالی برای به نمایش گذاشتن اسب‌های جنگی سوارکاران ایرانی بود اما رفته‌رفته ظاهری ورزشی به خود گرفت و تبدیل به سرگرمی معروف شاهان شد. چوگان در واقع چوبی‌است که در این بازی سوارکار مهاجم به دست می‌گیرد و با آن سعی می‌کند تا توپ را وارد دروازه کند. بازی چوگان دارای دو تیم متشکل از چهار نفر سوار بر اسب است که شامل نقش‌های مهاجم، دفاع و ضد حمله است.
هزینه و قیمت کلاس اسب سواری چقدر است؟
امروزه در ایران مراکز اسب سواری بسیاری وجود دارد که شما می‌توانید به عنوان یک فرد علاقه‌مند و مبتدی در کلاس‌های آنها شرکت کنید. در این مراکز لازم است تا در مرحله اول یک مربی خوب پیدا کنید و سپس یکی از اسب‌های مرکز را محک بزنید.
در این مراکز شما می‌توانید یک اسب را به‌صورت اجاره‌ای برای مدت زمان آموزش خود داشته باشید. همچنین در شکلی دیگر شما می‌توانید اسب شخصی خودتان را به این مراکز بسپارید تا نگهداری، دادن خوراک و کنترل‌های پزشکی از اسب صورت گیرد. هزینه و قیمت کلاس اسب سواری به پارامترهایی مانند نحوه نگهداری، اصطبل، دستمزد مربیان، خوراک اسب و ابعاد زمین تمرین بستگی دارد. همچنین در کلاس‌های عمومی که به‌صورت تک جلسه و دوره‌ای برگزار می‌شود، هزینه با توجه به رویکرد مدیریتی مرکز محاسبه خواهد شد. شما می‌توانید مرکز اسب سواری شهر خود را یافته و با آن تماس بگیرد تا تمامی نکات با شما در میان گذاشته شود.
سوالات متدوال درباره اسب سواری
در یورتمه و گالوپ لحظه‌ای تعلیق در هوا وجود دارد که اسب با هیچ یک از پاهای خود زمین را لمس نمی‌کند. نکته خاص در مورد سوارکاری، تعامل با اسب است. هرچه بیشتر سوار اسب شوید، هماهنگی در راه رفتن او (پیاده روی، یورتمه، گالوپ) بهتر خواهد شد.
از سن سه سالگی می‌توان شروع به سوارکاری کرد. در واقع هیچ محدودیت سنی وجود ندارد. افراد در هر سنی (از سه تا ۸۰ سالگی) می‌توانند تا زمانی که از نظر بدنی در آمادگی جسمانی هستند، به اسب سواری ادامه دهند.
سوارکار می‌تواند اسب را به طرق مختلف با علائمی به نام ” aids” کنترل و هدایت کند. این کمک‌ها از طریق حرکات بدن سوارکار، افسار، فشار با ساق پا و پاشنه یا صدا به اسب منتقل می‌شود. همچنین وسایل کمکی به سوارکار اجازه می‌دهد تا حرکات اسب را تحت کنترل داشته باشد.
شروع تمرینات اسب سواری حداقل برای اینکه بتوانید در حومه شهر یا باشگاه‌ها سوارکاری داشته باشید، نسبتاً ساده است. اما اگر علاقه شما بیشتر شود، می‌توانید مهارت‌های پیشرفته سوارکاری را نیز یاد بگیرید و از اسبها شناخت بیشتری به دست آورید.
بدون دیدگاه، دیدگاه خود را در زیر اضافه کنید!